tatlı, minik eklentimiz geldi...

aylar önce hani şurada bahsetmiştim ya, ailemize minik bi eklenti olacak diye... işte o minik tahminimizden de aceleci çıktı ve 1 ay erken açtı gözlerini dünyaya... biz de olabilecek ilk fırsatı yaratıp, geçen haftasonu gittik onu görmeye, koklamaya... o kadar küçük ki, tabii 1 ay erken geldi ya... ama gayet sağlıklı neyseki...

bi de ablamız var tabii, onu da unutmamak lazım... kaç senedir o çook istediği, annesine yalvardığı kardeşine kavuştu... kavuştu kavuşmasına ama şimdilik pek yüz verdiği söylenemez... boyle durumlarda biraz zaman şart tabii, kendisinden 8 yaş küçük kardeş sahibi biri olarak bunu tecrübelerimle söylüyorum...

hal böyle olunca, biz bebişi görmeye gittik ama, ancak ablamızın olmadığı kaçak göçek zamanlarda sokulabildik kuzucuğa... hiç doyamadik tabii, gerçi bu pek mümkün bişey değil... bu arada ablamızı kırmamak için yıllar sonra bi de balerine bindim, iyi mi... binmeden önce ne kadar fena olabilir ki diye düşünmüştüm, keşke öyle düşünmeseymişim... güzel bi akşamüstü çayı ve atıştırmalıklarının üstüne hiç iyi gitmedi... yediğim, içtiğim hepsi ağzıma geldi valla... lunapark ve balerin mevzusunu bi süre için kapattım...

.

.

hııı, bu da bizimkine piyano öğretmeninin ablalık hediyesiymiş... hiç bu kadar sevimli bi çanta görmemiştim... ileride birgün, bol vakitli günlerim olur da dikiş makinesi fantazimi gerçekleştirirsem, ilk yapıcaklarımdan biri olsun diye buraya not ediyorum...